1 sierpnia o godz. 17:00 1944 r. przeciwko okupującym Warszawę wojskom niemieckim rozpoczęło się zorganizowane przez Armię Krajową w ramach akcji „Burza” Powstanie Warszawskie, które trwało do 3 października 1944 r. Dowództwo AK planowało samodzielnie wyzwolić stolicę przed wkroczeniem Armii Czerwonej i zahamować realizowany przez Józefa Stalina proces sowietyzacji Polski. Co prawda po wybuchu powstania Armia Czerwona wstrzymała ofensywę, ale nie udzielała też pomocy powstańcom. Ograniczony charakter, w zakresie udzielenia pomocy powstańcom wykazały też USA i Wielka Brytania. W takiej sytuacji, słabo uzbrojone oddziały powstańcze przez 63 dni poprowadziły samotną walkę z przeważającymi siłami wroga, a walki trwały w każdej dzielnicy Warszawy: na Woli, Ochocie, na Powiślu i Żoliborzu, w rejonach Starego Miasta i Mokotowa. Bezprzykładną w trakcie powstania postawę wykazała ludność cywilna, oddziały AK, „Szare Szeregi”, oddziały „Kedywu”, batalion „Zośka”, „Parasol”, „Kiliński”, łącznicy i sanitariusze. Najsłabszą stroną powstańców było uzbrojenie, była to wyłącznie broń ręczna, rolę broni przeciwpancernej pełnić musiały butelki zapalające („koktajle Mołotowa”), granaty przeciwpancerne lub nieliczne granatniki przeciwpancerne. Wśród ofiar powstania warszawskiego znaleźli się: Krzysztof Kamil Baczyński (poeta), Tadeusz Gajcy (poeta), Juliusz Kaden Bandrowski (pisarz), Eugeniusz Lokajski (oszczepnik, olimpijczyk), Roman Padlewski (kompozytor, skrzypek, pianista), Witold Modelski (łącznik, zginął mając 12 lat, odznaczony Orderem Virtuti Militarni), Krystyna Wańkowicz (łączniczka) i wielu lekarzy, księży, kapelanów, listonoszów Harcerskiej Poczty Polowej, redaktorzy prasy powstańczej, członkowie Biura Informacji i Propagandy. Niestety to największe wystąpienie zbrojne Polskiego Państwa Podziemnego, mimo wielu przykładów bohaterstwa i sukcesów militarnych zakończyło się klęską. Największe straty w powstaniu warszawskim poniosła ludność cywilna gdyż oddziały niemieckie mordowały całe dzielnice: na Woli – 65 tys. bezbronnych ludzi, na terenie Ochoty ok. 10 tys. osób, w Śródmieściu mogło zginąć 10 tys. osób, oraz egzekucje w rejonie pl. Teatralnego, na Mokotowie i Starym Mieście. Ogółem, dzisiaj przyjmuje się, że w powstaniu warszawskim straty wśród ludności cywilnej wyniosły 150-180 tys. Wiele tysięcy osób wypędzono z domów (550 tys.), 100 tys. wypędzono z okolic Warszawy, 90 tys. polaków skierowano na przymusowe roboty w głąb Rzeszy, 60 tys. zesłano do obozów koncentracyjnych. Niektóre rejony miasta zostały całkowicie zniszczone – Stare Miasto, Powiśle, dobra materialne, majątek nieruchomy, zabytki kultury – Zamek Królewski. W chwili wybuchu powstania warszawskiego, Hitler wydał rozkaz: To miasto ma całkowicie zniknąć z powierzchni ziemi i służyć jedynie jako punkt przeładunkowy dla transportu Wehrmachtu. Nie powinien pozostać kamień na kamieniu. Wszystkie budynki należy zburzyć, aż do fundamentów. Pozostanę tylko urządzenia techniczne i budynki kolei żelaznej.
Dzisiaj mija 70 lat od tego zrywu niepodległościowego, największego w dziejach historii Polski. Z tej okazji blisko 1200 uczestników Powstania Warszawskiego z całego świata weźmie udział w obchodach 70 rocznicy Powstania Warszawskiego. Udział w obchodach potwierdziło również 674 osób spoza Warszawy, w tym blisko 400 walczących w 1944 roku. Będą też goście z odległych krajów jak Australia, Argentyna, Brazylia, a nawet Gwatemala. W Muzeum Powstania Warszawskiego przygotowano bogatą ofertę wydarzeń będących wyrazem hołdu dla uczestników Powstania Warszawskiego. Z okazji okrągłej rocznicy otwarte zostaną dwie specjalne wystawy „Powstańcy 1944/70/2014” i wystawa pamiątek z okresu okupacji i Powstania „Ślady. Rzecz i pamięci”. Jak co roku na Placu Piłsudskiego zabrzmią piosenki Powstania – Warszawiacy ŚPIEWAJĄ „(NIE) ZAKAZANE PIOSENKI”. Jednym z ważniejszych wydarzeń będzie odznaczenie zasłużonych przez prezydenta Rzeczpospolitej Polskiej Bronisława Komorowskiego oraz wspólne z prezydentem Republiki Federalnej Niemiec otwarcie wystawy „Powstanie Warszawskie 1944” w Berlinie. Promocje książek, projekcie filmów, wernisaże, gry miejskie, koncerty, msze ku czci pomordowanych, apele poległych, uroczysta sesja Rady m. st. Warszawy, uroczysta zmiana Warty przy Grobie Nieznanego Żołnierza, to liczne inne wydarzenia związane z obchodami tej rocznicy. Cykl uroczystości zakończy – zgaszenie ognia na Kopcu Powstania Warszawskiego.